Christian Eriksen is een werker. Had dit voorafgaand aan dit seizoen gezegd en mensen hadden je voor gek verklaard. Tegen PSV liet Eriksen echter een onovertroffen werklust zien. Strootman moet vandaag pijn aan de benen hebben na alle kilometers die hij in de achtervolging op de pas 20 jarige Deen heeft gelopen. Ook in de Champions League laat Eriksen zien uit welk hout hij is gesneden. Daar was hij de speler met de meest afgelegde kilometers van het toernooi.
Het is bijna een 180 graden draai voor Eriksen. Eriksen was toch in zijn eerste seizoen die begaafde technicus met een fluwelen sleepbeweging en sublieme steekpass. Een echte nummer 10, altijd op zoek naar het gaatje, altijd op zoek naar de diepte. Vorig seizoen was een minder seizoen voor Eriksen. Kritiek was er, veel kritiek, want het balletje ging steeds breed in plaats van de diepte in en te vaak gaf Chris geen thuis als iemand op moest staan bij Ajax.
Ook dit seizoen leek niet geweldig te starten hoewel we toch de begaafde technicus af en toe aan het werk hebben gezien. De bal waarmee Eriksen Hoesen in staat stelde te scoren tegen Dortmund bijvoorbeeld was een klassieke Eriksen bal en in de beker tegen het nietige ONS Sneek bleek Eriksen de enige met de creativiteit te zijn om de ban te breken in een uitermate slechte pot. Maar we zien dit seizoen ook een andere Christian Eriksen.
Eriksen is namelijk overal op het veld te vinden. Hij verzet verdedigend veel werk, duikt aanvallend op beide vleugels op en laat het spelen als een echte 10 meer over aan Siem de Jong. Hij liep tegen PSV Strootman en Van Bommel naar de filistijnen en had nog zat lucht om ook zijn verdedigende taken prima uit te voeren. Hij zette vroeg druk, was constant aanspeelbaar en wist Siem de Jong en Viktor Fischer in staat te stellen uit te blinken tegen de bezoekers uit Eindhoven.
Toch is het wel wennen hoor, de man van wie wij dachten dat hij artiest pur sang was blijkt nu toch ook werker te zijn. De nieuwe Christian Eriksen doet mij veel denken aan de jonge Rafael van der Vaart. Raf is ook zo'n rasvoetballer die bovendien kan werken als een paard. Raf was alleen een minder bepalende speler bij Ajax op dezelfde leeftijd als Eriksen nu is. Belooft wat voor de toekomst of niet?
Het is bijna een 180 graden draai voor Eriksen. Eriksen was toch in zijn eerste seizoen die begaafde technicus met een fluwelen sleepbeweging en sublieme steekpass. Een echte nummer 10, altijd op zoek naar het gaatje, altijd op zoek naar de diepte. Vorig seizoen was een minder seizoen voor Eriksen. Kritiek was er, veel kritiek, want het balletje ging steeds breed in plaats van de diepte in en te vaak gaf Chris geen thuis als iemand op moest staan bij Ajax.
Ook dit seizoen leek niet geweldig te starten hoewel we toch de begaafde technicus af en toe aan het werk hebben gezien. De bal waarmee Eriksen Hoesen in staat stelde te scoren tegen Dortmund bijvoorbeeld was een klassieke Eriksen bal en in de beker tegen het nietige ONS Sneek bleek Eriksen de enige met de creativiteit te zijn om de ban te breken in een uitermate slechte pot. Maar we zien dit seizoen ook een andere Christian Eriksen.
Eriksen is namelijk overal op het veld te vinden. Hij verzet verdedigend veel werk, duikt aanvallend op beide vleugels op en laat het spelen als een echte 10 meer over aan Siem de Jong. Hij liep tegen PSV Strootman en Van Bommel naar de filistijnen en had nog zat lucht om ook zijn verdedigende taken prima uit te voeren. Hij zette vroeg druk, was constant aanspeelbaar en wist Siem de Jong en Viktor Fischer in staat te stellen uit te blinken tegen de bezoekers uit Eindhoven.
Toch is het wel wennen hoor, de man van wie wij dachten dat hij artiest pur sang was blijkt nu toch ook werker te zijn. De nieuwe Christian Eriksen doet mij veel denken aan de jonge Rafael van der Vaart. Raf is ook zo'n rasvoetballer die bovendien kan werken als een paard. Raf was alleen een minder bepalende speler bij Ajax op dezelfde leeftijd als Eriksen nu is. Belooft wat voor de toekomst of niet?
Goeie column Eide, hulde!!
BeantwoordenVerwijderen